Naam: Jane Lewis
Verjaardag: 23/10/1991 (Ze is dus 19)
Woonplaats: Een krottig huis in de achterbuurten van New York
Uiterlijk: Jane heeft bruin steil haar tot net onder haar schouders en donkerbruine ogen. Ze houdt van lopen, zwemmen en kickboksen en is daardoor slank en best gespierd voor een meisje. Ze is niet erg groot, maar ook niet klein.
Karakter: Jane is kalm en berekend. Ze wordt niet snel boos, maar als je haar eenmaal boos krijgt, is ze niet meer tot rede te brengen. Ze vertrouwt niemand, maar geeft iedereen het voordeel van de twijfel.
Reden van opname: Poging tot moord en het maken van illegale drugs.
Geschiedenis:
Op 23/10/1991 werd ten huize Lewis een meisje geboren. Haar ouders noemden haar Jane. Jane groeide op in een gelukkig gezin, ze waren niet rijk, maar hadden genoeg geld om geen honger te leiden. Jane was een goede student en volgde een wetenschappelijke richting om later in een labo te gaan werken.
Maar op haar 17de sloeg het noodlot toe, haar vader werd ontslagen bij de fabriek waar hij werkte. Hij deed een paar sollicitatiegesprekken, maar hij was te oud en niemand wou hem aannemen. Dus bleef hij thuis en ging haar moeder nog harder werker om haar gezin te kunnen onderhouden. Maar haar vader verveelde zich, dus begon hij te drinken en te gokken. Al snel raakte het geld op en waren ze gedwongen te verhuizen naar een goedkopere buurt. Jane’s moeder ging nog harder werken en haar vader zat heel dagen op café. Jane was bijna altijd alleen thuis en begon met jongeren uit haar buurt om te gaan. Al snel spijbelde ze hele dagen en hing ze rond met haar ‘vrienden’. Op een dag kwam één van haar vrienden, Xavier, na het horen van haar verleden, op het idee om een drugslab te starten. Hij kon wel aan de middelen geraken, zij met haar kennis van de scheikunde zou drugs maken en haar andere vrienden zouden het wel verkocht krijgen. Ze begonnen met vijf mensen, maar haar lab had zo een succes, dat ze uitgroeiden tot een heus netwerk. Ze besloot gewoon volledig te stoppen met school en zich op haar snel groeiende carrière te richten. Op haar 19de verjaardag besloot ze een dag niet naar haar lab te gaan kijken, dat zich in een kraakpand bevond. De volgende dag was alles in beslag genomen door de politie. Ze probeerde te bedenken wie de politie zou tippen om haar voor blok te zetten, ze kan telkens maar op één naam uit, Xavier. Hun relatie was als de laatste weken erg verslechterd omdat hij vond dat ze op speelpleinen moesten verkopen, maar dat vond Jane te ver gaan. De vorige week hadden ze zo een erge ruzie gehad, dat Jane gezegd had dat hij kon oprotten en dat ze hem helemaal niet nodig had, daarop had hij gedreigd dat ze niet zonder hem kon. Hij had haar dus verlinkt aan de politie in de hoop dat ze zou opgepakt worden. Dol van woede trok ze naar zijn favoriete hangplek, waar hij net bezig was een joch in elkaar te slaan. Razend liep ze op hem af en trok haar mes, dat ze uit voorzorg altijd bij zich droeg, en stak in zijn schouder. Toen hij zich vloekend omdraaide, zette ze haar mes in zijn been. Hij viel jammerend op de grond en ze begon te schoppen. Ze bleef schoppen tot Xavier was gestopt met jammeren. Toen ze om zich heen keek, zag ze de politie net aan komen rijden. Er was geen tijd meer om te vluchten en ze liet het mes uit haar handen vallen. Ze pakten haar op wegens poging tot moord en verhoorden haar uren aan een stuk. Ze zei geen woord, niet toen ze het vriendelijk vroegen, niet toen ze dreigden, niet toen ze haar een deal aanboden, niet toen ze een ooggetuige hadden gevonden en zelfs niet toen Xavier in staat was een getuigenis af te leggen. De rechter besloot haar wegens poging tot moord en het maken van illegale drugs tot haar 25ste in de instelling Saint-Mariah te laten doorbrengen , dat onder jongeren Cold South wordt genoemd en berucht is om zijn ‘genezings’technieken.
Index 
Portal 
