Aantal berichten : 7 Registratiedatum : 30-06-11 Leeftijd : 27 Woonplaats : Op Pandora! Ik ben een na'vi! whieeee!
Character sheet Naam: Dawn Williams Leeftijd: 18 jaar Geslacht: Vrouw
Onderwerp: When the Dawn comes... vr jul 01, 2011 12:00 pm
Dawn Williams Naam: Dawn Williams Geboortedatum: 8 november 1993 Reden van opsluiting: Anorexia, zelfmoordpogingen en waangedachten Zit opgesloten tot: 3 maanden. Uiterlijk: Blond haar, dat vaak ongekamt overeind staat. Op haar polsen en de binnenkant van haar armen zijn er sporen van zelfmoordpogingen en van automutilatie. Ze is mager, broos en ziet er uit als een twijgje dat je moeiteloos in twee kan knappen. Karakter: Ze zonderd zich graag af en is in de loop der jaren haar vertrouwen in anderen verlopen. Als je haar benaderd zal ze wel antwoorden maar ze is altijd op haar hoede. Geschiedenis: Ik weet niet hoe oud ik was… Al sinds ik me kan herinneren kon ik haar zien, altijd in dezelfde vorm, nog steeds was ze hetzelfde. De vrouw die ik steeds zag en die ik had bestempeld als Romy een naam die ik haar als driejarige gaf genoemd naar mijn beste vriendinnetje destijds, ze achtervolgde me overal. Eerst vond ik het niet vreemd, ik dacht dat ze normaal was, tot op een dag mijn moeder vroeg met wie ik aan het praten was. Ik vertelde haar over Romy die op de zetel zat. Mijn moeder liet me bij een psychiater gaan. Tot mijn 12 bleef ik er gaan en toen werden er zelfs pillen voorgeschreven die mijn gestoordheid zouden’verminderen’. Romy kon niet spreken, maar ze achtervolgde me overal, ik was veertien en alleen thuis, de tafel aan het dekken, mijn moeder had net een woede-aanval gehad en ik wou het dus goedmaken door de tafel te dekken. Toen ik in de bestekbak roffelde kwam Romy naast me staan. Ik dacht eerst dat ik het me verbeeldde maar ik hoorde duidelijk een stem in mijn hoofd die riep dat ik het keukenmes moest nemen. Zo begon het maar, ik dwong mezelf om dingen te doen die gestoord waren, dingen zoals me uithongeren of snijden. Tot zelfs mezelf vermoorden. Maar niemand leek me te geloven. Ik kon er niets aan doen. mensen zeiden dat ik gek was. Niet spoorde. En zo kom ik hier, onschuldig terecht.
Laatst aangepast door Dawn op za jul 02, 2011 5:13 pm; in totaal 1 keer bewerkt